Gisteravond na de site bijgewerkt te hebben zijn Rob, Christ en ik na de andere kant van de zijrivier van de Ganges geweest om van de achterkant foto's te maken. We mochten vanwege de beveiliging? niet op de oever van de rivier. De Taj Mahal wordt volledig afgeschermd door enig lawaai of vervuiling door er geen verkeer toe te laten.
Ik heb een foto waarbij je kunt zien dat de geest van de koningin de tombe niet kan verlaten omdat haar man dat niet wil en omdat de massa om haar lichaam heen zo groot is dat ze niet los kan komen van haar lichaam, in de vorm van een vogel wordt dit hier duidelijk in beeld gebracht dacht ik.
Koeien zijn een verhaal apart in India, sinds lang vindt men de koe het nuttigste dier vanwege de melk, mest en urine.
Melk gebruiken ze om boter, yoghurt en room van te maken, urine halen ze medicamenten uit, net als Klazien en van de mest maken ze ronde koeken die ze drogen en in hopen stapelen die dicht worden gesealed met klei. Deze mest wordt later gebruikt als brandstof.
Het werd als een eer beschouwd om een koe te verzorgen. Ik moet zeggen dat een koe aanrijden een misdaad is maar als een koe niet naar zijn verzorger wil luisteren dan krijgt hij een tik met een stok. Een Indier legde uit dat de koe vereerd wordt omdat het als enige levende wezen zijn jong zo goed behandeld dat er devoot mee moet worden omgegaan. Christ had al een oogje op een jonge koe maar een foto verder moeten we toch concluderen dat ze er niets van moet hebben.
Iedereen probeert een bedelmonnik of sadhu op de foto te krijgen. Hoewel ze uit het leven gestapt zijn en bij de ashrams hun boodschap uitdragen, hebben ze zoveel rust dat ze stil voor zich uit starend zich makkelijk op de foto laten zetten. Geef ze ongelijk. Groen blijft India nog steeds, de afwatering van de Himalaya hebben ze prima gekanaliseerd.Vandaag de route naar Bareilly een industriestad in het noorden afgelegd, bij opnieuw 42 graden en veel wind. De weg was dit keer redelijk goed en rustig dus was het goed te doen of het moet al zo zijn dat ik eraan wen. Opnieuw iemand, dit keer Leentje in Agra achtergebleven met koorts en buikkrampen. Ongeveer de zesde die op zo'n manier een dag mist, we zien de anderen en Theo en Leen terug in Nepal. Jan vd W had zijn paspoort en visa kwijt maar na 2 dagen in Delphi is het weer voor elkaar. Mijn benen en oogleden, die door de hitte 6 keer zo dik waren als normaal, met van die leuke zonneallergie bulten, zijn weer in normale positie teruggekeerd. Nepal zal rustiger, koeler dus aangenamer zijn, hopen we.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten