Na Pashupati zijn we naar Boudanath gegaan, de grootste boeddhistische en Tibetaanse tempel in de omtrek. Je ziet hier veel monikken lopen waaronder ook veel vrouwen maar ook een enkele europese vrouw loopt ertussen. Van Tibet ken je mensen die grote afstanden afleggen door steeds op handen en voeten zoveel verder te gaan als hun armen lang zijn. Deze jongeman doet het op een plank wel een paar uur lang, zijn vrouw zat ernaast. Of er wat gebeurd zou zijn???
De vele monikken waren een uur bezig om bloemen en slingers neer tezetten, hangen. Ze hielden een gebeds bijeenkomst waarbij elke maand een ander jongetje op de stoel mag zitten. Als het donker wordt lopen ze altijd met de wijzers van de klok mee, met waxine lichtjes wat een leuke sfeer opleverd maar geen foto.
Morgen rustdag en op maandag inpakken als tenminste de vulkaan op Ijsland tot rust komt of de wind draait.
Ik wens je nog een voorspoedige vlucht terug naar huis, al zit het misschien inderdaad een beetje tegen. groeten van je zus en mij,..Harm.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes van Hennie en Henk Spier.
BeantwoordenVerwijderenEn fijne reis terug.
Tot Ziens
met plezier je reis/commentaar gevolgd. Indrukwekkend.
BeantwoordenVerwijderengoede reis terug.
ruud en marga bodaan