1 april 2010 Amritsar

Pas om 9 uur uitgezwaaid door het management van het hotel, die op deze manier toch nog veel publiciteit kregen. Gisteren avond zijn een aantal van ons door een lokaal tv station geinterviewd, waaronder ik. Wat we vonden van Pakistan, wat we vonden van de luchtvervuiling, wat we vonden van de mensen en wat we vonden van de regering.
Op alle vragen bijna geantwoord dat de mensen heel aardig en vriendelijk en behulpzaam zijn, dat het landschap heel afwisselend was van dor naar groen van bergen in het noorden tot vlak als nederland naar het zuiden.
Vanochtend stonden de mensen van de pers eral weer te filmen hoe we vertrokken. We lijken wel aapjes. De jongens onder aanvoering van onze gastheer van gisterenavond Mr. Asad himself als Che Guevarra. Hij heeft wel 3 verschillende petjes opgehad en steeds weer zijn haar eronder stoppen, grrrr. Maar verder heel enthousiast en uitbundig.
De heren van de club hebben een best salaris want ze betalen in Pakistan voor motoren uit het buitenland 4x zoveel als wij door de extreem hoge BPM. En dan hebben ze ook nog elk wel een stuk of 3 tot 4 in de schuur staan. Ze rijden veel in de mooie bergen van Kasmier waar wij niet mogen komen ,maar Mr. Che himself heeft een oom die generaal is dussss.
Ze brachten ons naar de grens waarvoor hartelijke dank. Afhandeling van de grens ging afgezien van 6 keer ongeveer hetzelfde formulier in vullen redelijk snel.
Over de grens vielen ons 2 dingen direkt op. Zachte weke jongetjes die volgens Christ per uur waren in te huren en zeer veel vrouwen op straat zonder hoofdbedekking, ondanks alles toch veel aangenamer te zien dan in de voorgaande landen.
Om half 5 naar de grens terug gereden met een busje om de sluiting van de grens bij te wonen. Zowel de Pakistanie als de Indiers maken er een geweldig spektakel van. Het is een compleet geenceneerd blijspel waarbij ze uit beider landen de stoerste en langste mannen halen om daar te presteren. Ze kunnen hun been zo hoog opzwaaien dat hun voet boven het hoofd uitkomt. Echter hun schoenen zijn duidelijk verhoogd, je hebt het idee dat ze op hoge hakken lopen. Desondanks komen er elke avond 10 tot 15 duizend mensen uit India dit spektakel bezoeken. De soldaten uit Pakistan vonden we mooiers pakken dragen en van vijandigheid was geen sprake bij het sluiten van de grens werd deze eerst geopend en handjes geschud onder luid applaus en gezamenlijk werd de vlag gestreken. Morgen mijn achterband die na 2 proppen opnieuw aan het leeglopen is van een binnenband voorzien en mijn helm zelf gelijmd nadat hij van de motor viel, bestel alvast maar een nieuwe, Maroel.