woensdag 7 april 2010

3 april 2010 Shimla



In alle vroegte uit Amritsar vertrokken, zoeken om de juiste uitvalweg te vinden en op weg door het platteland wat hier wel erg vruchtbaar is. De tocht begon met achterband oppompen, loopt iedere keer alsnog langzaam leeg. Het verkeer in India is net als het aantal mensen per vierkante kilometer stervens druk, het schiet niet op. Heel veel met de weg bezig veel omleidingen.
Na nog twee keer lucht in de achterband gepompt, de bergen richting Shimla bereikt. Ook hier druk verkeer. De anderen bleven wat achter tijdens het inhalen en omdat mijn band sneller leegliep ben ik maar doorgescheurd in de hoop Shimla te bereiken zonder opnieuw te pompen. Het compressortje doet het nog steeds geweldig.
Uiteindelijk in Shimla bleek bij navraag het way point van het hotel tot op 24 km niet te kloppen, het was nog licht dus gas dacht ik midden in een grote bushalte. Achterband was opnieuw volledig platzak. Dus pompen tussen honderd belangstellenden en verder. Ierdereen die ik vroeg wees in een richting waar het hotel moest liggen 24km verder. Dus toch maar in mijn eentje de zandweg met kuilen en gaten gevolg. Toen het donker begon te worden was er geen licht, huis, auto of wat dan ook te zien. Na een drie kwartier door het donkere bos gehobbelt dacht ik het eerste licht en het eerste hotel is van mij. Bij het eerste licht was het, tot mijn stomme verbazing exact de ligging van het hotel. Ingechecht, gedoucht, biertje en sms met de anderen van de groep. Die kwamen 3 kwartier later met een taxi over de stoffige weg volledig aan hun eindje bij het hotel aan. Mijn band ondertussen weer plat. Morgenvroeg de binnenband er maar in.

1 opmerking:

  1. Spannend, heus avontuur, alleen in verwegistan op zoek naar Hotel... Leuk :-)

    BeantwoordenVerwijderen