7 maart 2010 Konya

Vandaag met grotere groep binnendoor gereden over een hoogvlakte tussen Ankara en Konya bij stralend weer maar vanwege de hoogte van 1200 m was het slechts 2 graden. Wij zijn nu, zo dicht bij huis, al een bezienswaardigheid bij elke stop. We drinken nu alleen nog maar thee omdat afgezien dan van de turkse drapkoffie, niets zo lekker is. De mensen zijn alleraardigst. Komen direkt op je af geven een hand en beginnen te vertellen. Of wij uit Denemarken komen, de benzinepomp houder heeft daar gewoond toen zijn vader daar werkte. Doordat we benzine tankten kregen we gratis koffie, kom daar eens om in Nederland. De huizen hier op de hoogvlakte zien er nieuw en luxe uit in vergelijking met wat we tot nu toe gezien hebben. Bijna alle Turken van het platteland van Oost-Turkije werken in Europa of aan de kust in het toeristen seizoen en van het zuurverdiende geld ( trouwens alleen een diener gezien bij een omgevallen vrachtwagen)zetten ze nieuwe huizen neer. We zitten dichtbij Antalya voor de kenners van Turkije.

Opvallend is wel dat je in eerste instantie denkt dat de Turken niet te vertrouwen zijn vanwege hun drukke gedrag, hun over-enthousiasme, de ijver waarbij je als Nederlander gelijk denkt dat ze je een oor aannaaien. Nu doen ze dat wel als je begint af te dingen op de markten maar dat is een spel waar ze enorm van genieten. De ijver etc. heeft voor een groot gedeelte te maken met hun dienstbare gastvrijheid. Volgens een collega van Christ in Istanbul, brengen ze je persoonlijk je portemonnaie terug als je die verloren bent, ze leggen veel eer in de dingen eerlijk te doen ( ik ken mensen die dit erg zal aanspreken). In gesprek met de Turken merk je dat ze echt geinteresseerd zijn en dat ze zelf ook graag iets willen vertellen. Nu is dit nog makelijk want er zijn er vele die engels, duits of zelfs nederlands spreken. Het laatste restaurantje voor het hotel sprak de baas nederlands omdat hij in Amsterdam gewoond had. Morgen binnendoor naar Goreme waar Christ en ik nog een route voor in de GPS zullen zetten, en vanavond kijken of we de derwishen kunnen zien dansen.