24 maart 2010 Bam

Met Christ alleen ontbeten, de rest lag nog op 1 oor. Besloten samen naar Bam te rijden. Onderweg veel roadblocks om te controleren, of we er alle dertienen langs kwamen. We hebben niet in konvooi gereden en geen enkel teken van gevaar gezien.
Om 11 uur 's ochtens waren we al bij Mr. Akbar een vriendelijke gepensioneerde engelse leraar, die een hotel runt in Bam. 5 jaar geleden is ook zijn hotel met de grond gelijk gemaakt door de aardbeving ( 6,8 op de schaal van Richter) en van de 90.000 inwoners zijn er toen 4000 omgekomen. De eerste twee jaar was hier niets te beleven, vertelde hij. Pas het derde jaar begon er weer leven in Bam te komen. Hij heeft eerst in een tent aan de overkant van de straat geleeft en toen de puinhopen van zijn hotel waren opgeruimd nog een jaar in containers geleefd. Sinds een jaar gebruikt hij een oud gedeelte als prive woning en het hotel is voor een derde af. Stukje bij beetje bouwt hij en zijn zoons het weer op.
Vanmiddag naar het oude Bam geweest een half uur lopen van het hotel. Al snel bleek dat we niet alleen liepen maar 2 bodyguards volgenden ons in de auto. Toen een verslaafde ons lastig viel werd hij vakkundig in de auto gewerkt en elders weer gedumpt. Ze blijven de hele tijd bij ons maar enige vorm van gevaar ervaren we niet. De mensen zijn uiterst vriendelijk, niet zo orthodox als in het begin van Iran en niet zo opdringerig als de Turken. Ze zijn net zo min opdringerig als bij ons. Je kunt zien dat we Pakistan naderen, de uitdrukking van de mensen begint daar erg op te lijken.
Het oude Bam wordt weer opgebouwd. De burcht op de heuvel is voor de helft af en de rest is hier en daar bijna klaar. Met steun van Unesco en Japan wordt het geheel gerestaureerd. Op een foto zie je een hoop klei wat in elkaar gezakt is. Dit waren de stenen van ongebakken klei die met klei aan elkaar geplakt werden. Je ziet in de nieuwe stad waar ze driftig aan het bouwen zijn dat alles met staalconstructies gebouwd wordt. Dit willen ze niet weer overkomen.
Verder zie je in de stad heel veel dadelpalmen staan. Iran is 1 van de grootste producenten van dadels (en ook van kaviaar trouwens). Morgen 290 km naar Zahedan.