De hele dag met iets minder wind en onze eerste regenbui op de kop, opnieuw over een bergachtige hoogvlakte gereden met een gemiddelde hoogte van 2300 m. De bergen waar we over reden waren afgetopt en de bergzug in het zuiden was blijkbaar nieuwer want die heeft spitse toppen. Overal boven de 2400 m zie je nog sneeuw. Het wordt langzamerhand iets groener en de weinige bomen hebben jonge blaadjes en het gras wordt al groen mag ook wel bij temp van 21 tot 26 graden. Maar de wind op deze hoogte is nog koud. Aangekomen in Esfahan, een stad met 1,6 miljoen inwoners met de beroemdste architecten uit de oudheid, over een lange rechte weg van 15 km die lanzamerhand steeds voller werd. De reis duurde al langer dan we verwacht hadden maar 1,5 uur in de file staan en zoeken bij hoge temp. vonden zelfs de motoren van mijn medereizigers niet leuk, een ervan begon te roken en we moesten 20 minuiten stoppen om ze af te laten koelen. Het een branderig achterwerk wat meer weg heeft van een gekookte speklap aangekomen in het hotel. Het verkeer is hier werkelijk veel erger dan in Napels, ze gaan hier met 4 auto's naast elkaar over twee banen en dan gaan de honderdduizend motortjes van 125 cc ook nog overal tussen door. Verkeersregels kennen ze niet. Iraniers zijn hele vriendelijke en aardige mensen maar zet ze niet in een auto, ze steken over zonder te kijkenover, rood licht heeft geen getekenis, en voetgangers waaronder vrouwen met kleine kinderen op de arm steken zo tussen het verkeer door ook een zebra kunnen ze hier net zo goed weghalen. Onderweg in de stad had iemand twee mensen aangereden waarvan 1 overleden. Om tien 's avonds waren we aan eten toe, en hebben in een traditioneel restaurant gegeten in een zithoek alleen om als een Boedha te zitten zal ik toch iets meer moeten oefenen.
was dat 1 van je medereizigers die dat dodelijke ongeval meemaakte?
BeantwoordenVerwijderendat moet verschrikkelijk zijn.
doet me denken aan Zuidoost-Azië. daar rijden ze ook zo.