dinsdag 30 maart 2010
25 maart Zahedan
Vanochtend uit Bam vertrokken bij Mister Akbar de hotelier. De motoren worden geinspecteerd en gerepareerd. Weinig pech gehad tot nu toe. Ludo heeft zijn achter demper stuk de olie liep er zeer snel uit. In Belgie was verteld dat hij voor de reis beter een Wilbers achter demper kon monteren op zijn GS. De demper van BMW zouden niet goed genoeg zijn. Blijkt maar weer. Dus bellen met de importeur en met de fabrikant in Duitsland. Ze willen wel van alles maar zeuren over wie de kosten voor het transport naar Amritsar, waar we over een week zijn) moet betalen. Leuk bedrijf van Wilbers en fijn dat BMW nog steeds geen goede achterdemping heeft. Hij hobbelt feestelijk over de weg, 1 bobbel en hij deint wel honderd meter na, niet prettig dus.
Jef en Jos waren vroeg vertrokken en de militaire begeleiding kwam daar pas achter toen de anderen aan het ontbijt zaten. Paniek walky talky en mobiel erbij. Onder escorte de stad uitgereden. Na enkele kilometers een ander escorte en zo ging het de hele dag door, we hebben wel 8 wisselingen van escortes gehad. Na 40 km stoppen bij een chechpoint en daar kwamen Jos en Jef uit de politie barak. Ze waren van de weg geplukt.
Na veel gedoe met papieren, opnieuw controle kenteken en paspoort bij elke wisseling van een escorte die maar 60 km/h reed toch vrij vroeg in Zahedan gearriveerd. Vanavond arrest in het hotel, we mogen er niet uit. Internet en telefoon werken niet.
Onderweg 380 km door een grote woestijn, opnieuw het grote oneindige niets met veel kazernes en alleen het hoogspanningsnet en torens in het landschap die vroeger ter verdediging werden gebruikt. De escortes en vele kazernes hebben te maken met de enorme drugssmokkel uit Afganistan. Twee maand geleden is een grote drugsbaron opgepakt. Deze knapen hebben een groot eigen leger van bewapende mensen die de neiging hebben om mensen te ontvoeren en losgeld te vragen maar we hebben wel drugsverslaafden gezien maar geen enkel gevaar ondervonden.
Morgen onder escorte over de grens met Pakistan en overnachten in de vuilnisbelt Taftan. Tanken en geld wisselen en dan 's ochtens bij het eerste licht vertrekken voor 720 km naar Quetta over een 1 baansweg die verder wel goed is als er maar geen vrachtwagens tegemoet komen want die gaan niet aan de kant en daarbij rijden de meeste Pakistani links zoals het hoort maar niet altijd. Bij de rit zit een traject van 100 km met veel zand, slecht asfalt en kuilen. Vanuit Taftan zal er geen bericht te maken zijn dus wachten of er in Quetta eindelijk weer fatsoenlijk internet is.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
jeetje jan,
BeantwoordenVerwijderenje lijkt wel in een film te zitten.
jan bond, hehe
lijkt me niet heel fijn om daar rond te rijden maar wel leuk dat je nieuwe vrienden maakt