13 maart 2010 Dogubayazit

Bij het ontbijt een foto gemaakt van het uitzicht over de achterliggende bergrug.
Over de grote weg d.w.z. een vierbaans zonder midden berm gereden. Deze weg is op sommige plekken zo slecht of zo vol met kuilen dat er soms maar 1 van de 4 banen te berijden valt. We hebben de 275 km afgelegd bij 15 graden op de hoogvlakte van 1800 m gemiddeld, bij 2 passen van 2300 m daalde de temperatuur snel naar 6 graden. De berg passen hier hebben nauwelijks hairpins maar glooiende bochten. Boven de hoogvlakte steken de bergen omhoog tot wel 4 km en allen vanaf 2400 m vol bedekt met sneeuw. De zeer sterkte koude wind giert tussen de bergen door en samen met ontwijken van de grote kuilen in het asval in combinatie met de ettelijke kilometers grof gravel met kuilen duurde het toch tot half 3 voor we in Dogubayazit aankwamen. Gedoucht en daarna de stad van 90.000 inwoners in om te eten ( lekkere linzensoep met ekmet = brood) en een paar foto's te maken van de winkels, de duwkarren met marktartikelen, spontane maar assertieve jongetjes, veel russische motoren met vooral met zijspan die overal voor gebruikt wordt. Je last er zelf een bakje aan en je hebt een taxi. We spraken een muzikant die geen werk had omdat hier weinig toeristen komen zodat de restaurant niet zo druk zijn en dus geen werk voor hem, behalve dan voor de toevallige bruiloft. De mierzoete bruidsjurken liggen massaal in de winkels evenals de prachtige mierzoete taarten.
De bevolking in het gebied na Erzurum bestaat voornamelijk uit Koerden en zijn veel afwachtender en stugger dan daarvoor in andere steden. Je ziet dan in Koerdistan ook veel kazernes en veel soldaten op oefening met geweren, bazoeka's etc. Bij een van de Gandarma kazernes aangehouden, er werd naar papieren gevraagd, zonder te kijken terug gegeven en doorrijden maar. 3 medereizigers kregen op die plek een bekeuring van elk 270 lira ongeveer 140 euro voor te hard rijden, te betalen voor we de grens met Iran overgaan anders komen ze er niet door.
Dit gebied heeft een veel meer armoedige uitstraling dan daarvoor, ongeveer als we tevoren in Servie gezien hebben. De behuizing is bouwvallig en qua grootte als bij ons een ingevallen kippenhok. Je ziet wel hier en daar de mensen een eigen groenten tuintje hebben en een bergje met een turfachtige brandstofopslag. Ook bij de leemhutten zie je wel elke keer een satellietschotel op het platte dak staan. Behalve bij de allerarmsten zie je iedereen een zwart pak dragen en een lange zwarte mantel, de vrouwen zie je niet op straat, behalve dan bij de markten. De mannen werken vaak een half jaar aan de zuidkust in het toeristen gebeuren. De president van een stad, zo noemde hij zich dan, heeft een poos met ons gepraat in het frans, had lang in Parijs gewerkt. Hij vertelde dat er voor de bevolking zeer weinig werk was en de toeloop van voorbijgangers was niet zo groot meer als vroeger. Morgen een rustdag met bezoek aan 1 van de weinige kastelen in Turkye.