12 april 2010 Pokhara

Vroeg vertrokken in de veronderstelling dat de rit lang zou duren maar gaanderweg kwamen we erachter dat het mee zou vallen. Om drie uur aangekomen in het hotel. Pokhara is vergeven van de hotels, je zit hier ineens blonde koppen rondlopen van europeanen die hier trekkings naar de grote bergen hier in de buurt doen . Je kunt hier zelfs pizza en patat kopen, en of je daar dan minder diarrhee van krijgt. Deze bergen bereiken een hoogte van 8000 km maar vanwege de heiigheid hebben we hier nog niets van gezien. Morgenvroeg gaan we met de motor naar boven om een glimp van de hoge rakkers te zien.
De reis naar Pokhara viel mee. Alleen al het geringe hoogteverschil van 1000 m doet de temperatuur dalen naar 36 graden, voor ons een weldaad. Het was een weg met alleen maar bochten, niet als in de Alpen dat je zo af en toe een stukje hebt om bij te komen maar 150 km de ene bocht naar de andere. Het wegdek was gunstig dus ons hoor je niet klagen. De ziekenboog van de groep is nog niet leeg. Vanochtend nog een plekje in de bergen gezocht om opgelucht daarna weer op de motor te stappen.
Onderweg zie je ook in de bergen dat de mensen veel halen uit hun eigen stukje grond. Als het te hoog wordt, gaan ze terrassen aanleggen en in de aankomende moesson zullen ze genoeg water verzamelen om de rijstvelden te bevloeien. Koeien, apen (bavianen) en grote gaten in het wegdek zijn de enige onvolkomenheden onderweg.
Onderweg nog even geoefend om tot het volledige niets te komen, maar aan de foto kun je zien dat ik nog niet in Kathmandu aangekomen ben. Er wordt aan gewerkt.